„Rośliny miododajne” M. Pogorzelec, Gorzów Wielkopolski 2018

Mieszkając w mieście, łatwo jest zapomnieć, że kolorowe, pachnące kwiaty to coś więcej niż dekoracja. To jedzenie, schronienie i miejsce spotkań oraz mniej lub bardziej poważnych potyczek. „Rośliny miododajne” M. Pogorzelec to druga książka, dzięki której można poznać lepiej świat, który na co dzień nam umyka. Prezentowane w niej informacje są uzupełnieniem „Pożytków pszczelich”, które pozwolą jeszcze lepiej zaprojektować ogród – zarówno przypasieczny, jak i zakładany z myślą o wielu innych zapylaczach.

Pożytki pszczele – z czego płynie nektar?

Miód robią pszczoły, ale żeby go zrobić, muszą mieć nektar kwiatowy, który przetworzą. Jedne rośliny nadają się do tego lepiej, inne gorzej – dlaczego? Sekret tkwi nie tylko w upodobaniach „smakowych”, ale i składzie nektaru oraz jego dostępności. Różnorodność kwiatów sprawia, że ciężko zbadać, które z nich mogą przynieść największy pożytek. Omawiana książka jest bardzo dobrym źródłem informacji. Wiele roślin zostało omówionych zarówno ze względu na miododajność, jak i pyłkodajność, co umożliwia jeszcze lepsze wykorzystanie wiedzy w praktyce.

Książka zaczyna się od kilkudziesięciu stron wstępu o podziale pożytków pszczelich, produktach prosto z pasieki i wielu innych cennych informacji. Na stronie 86 zawarte są ważne wyszczególnienie symboli, które pojawiają się przy nazwie gatunku roślin, oznaczają one kolejno:

• roślina o wysokiej atrakcyjności dla pszczół,
• roślina o przeciętnej atrakcyjności dla pszczół,
• roślina nienektarująca, ale stanowiąca cenny pożytek pyłkowy,
• roślina o nektarze trudno dostępnym dla pszczół,
• roślina rzadko spotykana, o dużej atrakcyjności dla pszczół,
• roślina inwazyjna, zagrażająca bioróżnorodności,
• roślina inwazyjna, której uprawa jest dozwolona.

Dalsze części książki dzielą się między innymi na rozdziały:

• rośliny jednoroczne,
• rośliny dwuletnie,
• byliny – wiosenne rośliny cebulowe,
• byliny z rodziny astrowatych,
• byliny z rodziny bobowatych,
• byliny z rodziny jasnotowatych,
• byliny z rodziny selerowatych,
• byliny z rodziny ślazowatych,
• półkrzewy i krzewinki,
• drzewa i krzewy wiatropylne,
• owocowe drzewa i krzewy z rodziny różowatych,
• drzewa, krzewy i pnącza,
• rzadko spotykane krzewy rodzime.

„Rośliny miododajne” M. Pogorzelec — podsumowanie

Zdjęcia w książce są ostre i czytelne, przez co łatwo zauważyć charakterystyczne cechy danego gatunku. W indeksie znajdziemy zarówno sortowanie po nazwach polskich, jak i łacińskich, a źródła na ostatnich stronach gwarantują możliwość pogłębienia wiedzy.

+ duża ilość opisanych roślin wraz z uwzględnieniem gatunków pokrewnych,

+ oznaczenie roślin symbolami ważnymi z punktu widzenia pszczelarza,

+ czytelny podział roślin ze względu na ich żywotność,

+ zawarty na końcu słowniczek pojęć,

+ dobrej jakości zdjęcia ułatwiające identyfikację roślin.

Ocena: 9/10