Niebieskie rośliny miododajne
Odświeżający, chłodny i przyjemny dla oka — z tym kojarzy mi się kolor niebieski. Do tego woda, niebo i otwarta przestrzeń — idealne miejsce do odpoczynku. Niebieskie rośliny miododajne to jakby ściągnięcia kawałka tej przestrzeni na ziemię. Kontrast z zielenią liści sprawia, że prezentują się wyjątkowo spektakularnie. Spójrz tylko na łany chabra bławatka albo cebulicy dwulistnej — zapierają widok. Jest jednak wiele innych roślin z o niebieskim odcieniu kwiatów, które możesz wykorzystać z korzyścią dla pszczół. Sprawdź, jakie i już dziś zacznij planować swój ogród z ich uwzględnieniem!
Niebieski, symbolika koloru: uduchowienie, pokój, higiena, spokój, woda, świeżość, czystość i chłód, lecz również dynamizm, kreatywność i inspiracja; kolor przyjaźni: podarowanie niebieskiego kwiatu symbolizuje duże znaczenie przyjaźni dla obdarowującego.
Sprawdź także:
Niebieskie rośliny miododajne
1. Barbula szara
To niewielki krzew z rodziny werbenowatych o wysokości do 70 cm. Charakterystyczne są liście tej rośliny: karbowane, owłosione, grubo karbowane i owalne z widoczną siatką nerwów na spodniej stronie. Pochodzi z Chin i Japonii, w Polsce coraz częściej wykorzystywany jako krzew ozdobny. Kwiaty barbuli są bardzo chętnie oblatywane przez pszczoły i nektarują od rana do wieczora (najintensywniej w godzinach 13-16).
Upodobania: cieplejsze rejony kraju.
Gleba: sucha, wapienna.
Czas kwitnienia: wrzesień — październik.
2. Cebulica dwulistna
Znany symbol polskiej wiosny. Spotykana w parkach i lasach liściastych, gdzie podlega ochronie. Dorasta do 15 cm wysokości, często tworząc gęste łany. Łatwo się rozmnaża przez cebulki przybyszowe. Kwiaty cebulicy są chętnie odwiedzane przez pszczoły, a z powodu wczesnego kwitnienia doskonale uzupełniają bazę pożytkową roślin zapylających wczesną wiosną.
Upodobania: stanowisko półcieniste.
Gleba: próchnicza, lekko wilgotna i przepuszczalna.
Czas kwitnienia: marzec — kwiecień
3. Chaber bławatek
Trudno wyobrazić sobie bez niego polskie pola, a jednak. Coraz mniej chabrów pojawia się w polskim krajobrazie z powodu traktowania tej rośliny jako chwast upraw polnych. Bardzo łatwo dostępny dla pszczół nektar sprawia, że jest to doskonały pożytek przez długi czas. Nektarniki znajdują się również na listkach okrywy koszyczka kwiatowego, z których chętnie korzystają np. mrówki.
Upodobania: stanowisko słoneczne.
Gleba: małe wymagania.
Czas kwitnienia: maj — wrzesień.
Wydajność miodowa: 350 kg/ha.
4. Cykoria podróżnik
Roślina południkowa, czyli taka, której koszyczki kwiatowe są przez cały dzień zwrócone w stronę słońca i zamykają się po południu. Jest chętnie odwiedzana przez pszczoły, jednak jej wydajność miododajna nie jest zbyt wysoka. Najlepiej, aby rośliny te rosły w większym skupieniu, np. tworząc naturalną łąkę.
Upodobania: stanowisko słoneczne.
Gleba: gliniaste i piaszczysto-gliniaste.
Czas kwitnienia: lipiec — sierpień.
Wydajność miodowa: 35 kg/ha.
5. Dąbrówka rozłogowa
Jak większość roślin z rodziny jasnotowatych, początkowo nie dostarcza wyjątkowych doznań estetycznych, jednak podczas kwitnienia zmieni nawet najbardziej szary zakątek ogrodu w prawdziwe cudo. Kwiaty zebrane w kłosokształtny kwiatostan dostarczają pszczołom zarówno pyłku, jak i nektaru.
Upodobania: stanowisko słoneczne i półcieniste.
Gleba: gleby świeże, zasobne w próchnicę i składniki mineralne.
Czas kwitnienia: kwiecień — czerwiec.
Wydajność miodowa: 120 kg/ha.
6. Facelia błękitna
Ta pochodząca z Kalifornii roślina jest jedną z najbardziej miododajnych, dlatego bardzo chętnie wykorzystuje się ją do obsadzania przypasiecznych ogrodów. Korzystają z niej pszczoły, trzmiele, motyle oraz wiele innych błonkówek. Zwarty łan kwitnących facelii to miejsce tętniące owadzim życiem.
Upodobania: stanowisko słoneczne i półcieniste.
Gleba: najlepiej żyzne, jednak poradzi sobie także na słabszych.
Czas kwitnienia: 50 dni od wysiewu, w ciągu roku może być wysiewana wielokrotnie.
Wydajność miodowa: od 180 do nawet 1100 kg z ha (w zależności od rodzaju gleby).
7. Hyzop lekarski
Kolejna roślina z rodziny jasnotowatych, która ożywi ogród niebieskimi kwiatami. Z rośliny pozyskuje się olejek eteryczny o zapachu przypominającym kamforę, który wykorzystywany jest do produkcji perfum i likierów. Kwitnie obficie i należy do bardzo dobrych roślin miododajnych. Na jednym miejscu może rosnąć nawet 10 lat.
Upodobania: stanowisko słoneczne.
Gleba: lekkie, przepuszczalne z dużą zawartością wapnia.
Czas kwitnienia: lipiec — sierpień.
Wydajność miodowa: 400 kg/ha.
8. Niezapominajka błotna
Ta należąca do rodziny ogórecznikowatych roślina jest chętnie odwiedzana przez pszczoły, jeżeli tylko rośnie w miejscach mniej chłodnych. Sadzi się ją przy sadzawkach, gdzie doskonale podkreśla krajobraz i uzupełnia go o małe, niebieskie kwiaty pojawiające się przez kilka miesięcy. Miód z dodatkiem nektaru niezapominajki jest bardzo zaprószony jej pyłkiem, dlatego identyfikacja tylko ze względu na ten parametr jest utrudniona.
Upodobania: stanowisko słoneczne i półcieniste.
Gleba: wilgotna i żyzna.
Czas kwitnienia: maj — wrzesień.
9. Ogórecznik lekarski
Jedna z najlepszych roślin miododajnych należąca także do rodziny ogórecznikowatych. Liście ogórecznika lekarskiego pachną świeżym, zielonym ogórkiem i mogą być dodawane np. do sałatek (tylko młode liście, zanim pojawi się na nich kłujący meszek). Kwiaty ogórecznika wyglądają nieco egzotycznie, ale pszczoły radzą sobie z nimi doskonale. Roślina ta bardzo łatwo rozsiewa się z nasion i bardzo szybko potrafi zdominować inne, zabierając im dostęp do światła.
Upodobania: brak specjalnych wymagań.
Gleba: średnio zwięzłe, żyzne.
Czas kwitnienia: czerwiec — lipiec.
Wydajność miodowa: 200 kg/ha (i większa w zależności od warunków).
10. Wielosił błękitny
Bylinę tę można spotkać na mokrych łąkach i przy potokach. Ze względu na piękne kwiaty i dość dużą wydajność miodową polecana jest jako uzupełnienie bazy pożytkowej dla pszczół. Roślina objęta jest ochroną gatunkową, która ze względu na zanikanie korzystnych siedlisk, spotykana jest coraz rzadziej w stanie dzikim.
Upodobania: stanowisko słoneczne i półcieniste.
Gleba: wilgotna, żyzna, bogata w wapń.
Czas kwitnienia: czerwiec — lipiec.
Wydajność miodowa: 150 kg/ha.
Porównanie niebieskich roślin miododajnych
Planowanie wysiewu — co wziąć pod uwagę?
Niebieskie kwiaty doskonale prezentują się na tle ciemnej zieleni, dlatego warto zadbać, aby w takim otoczeniu zostały wysadzone. Półcieniste miejsca doskonale sprawdzą się dla większości z dziesięciu wyżej wymienionych roślin. Sadź je w okolicach brzóz lub pod paulownią omszoną, która swoimi liśćmi ochroni przed ostrym, letnim słońcem. Niebieskie rośliny miododajne możesz śmiało wykorzystać do stworzenia małej łąki, zamiast trawnika — koszenia mniej, a i odwiedzające takie miejsce owady potrafią sprawić dużo radości.
Podsumowanie
Rośliny miododajne są ważne nie tylko dla pszczół miodnych. Korzystają z nich także trzmiele, motyle i inne owady, dzięki którym mogą przetrwać i się namnażać. Kolor niebieski wbrew pozorom nie jest często spotykanym w przyrodzie. To, co widzisz np. na skrzydłach motyla to iryzacja — zjawisko optyczne, które polega na powstawaniu tęczowych barw w wyniku interferencji światła białego, które odbija się od przezroczystych lub półprzezroczystych obiektów.
Niebieska barwa w świecie roślin również jest w większości złudzeniem, spowodowanym załamaniem światła, a nie zawartym w roślinach pigmentem. Rośliny nie bez powodu posługują się tak skomplikowanymi mechanizmami. Ich współpraca z różnymi owadami zapylającymi pozwoliła wykształcić takie rozwiązania, które umacniają między nimi więź. Dlatego warto sięgnąć po niebieskie rośliny miododajne, niebieskie zioła, niebieskie kwiaty — niektóre owady tylko na to czekają!