Mieszkając w mieście, łatwo jest zapomnieć, że kolorowe, pachnące kwiaty to coś więcej niż dekoracja. To jedzenie, schronienie i miejsce spotkań oraz mniej lub bardziej poważnych potyczek. „Rośliny miododajne” M. Pogorzelec to druga książka, dzięki której można poznać lepiej świat, który na co dzień nam umyka. Prezentowane w niej informacje są uzupełnieniem „Pożytków pszczelich”, które pozwolą jeszcze lepiej zaprojektować ogród – zarówno przypasieczny, jak i zakładany z myślą o wielu innych zapylaczach.
Pożytki pszczele – z czego płynie nektar?
Miód robią pszczoły, ale żeby go zrobić, muszą mieć nektar kwiatowy, który przetworzą. Jedne rośliny nadają się do tego lepiej, inne gorzej – dlaczego? Sekret tkwi nie tylko w upodobaniach „smakowych”, ale i składzie nektaru oraz jego dostępności. Różnorodność kwiatów sprawia, że ciężko zbadać, które z nich mogą przynieść największy pożytek. Omawiana książka jest bardzo dobrym źródłem informacji. Wiele roślin zostało omówionych zarówno ze względu na miododajność, jak i pyłkodajność, co umożliwia jeszcze lepsze wykorzystanie wiedzy w praktyce.
Książka zaczyna się od kilkudziesięciu stron wstępu o podziale pożytków pszczelich, produktach prosto z pasieki i wielu innych cennych informacji. Na stronie 86 zawarte są ważne wyszczególnienie symboli, które pojawiają się przy nazwie gatunku roślin, oznaczają one kolejno:
- roślina o wysokiej atrakcyjności dla pszczół,
- roślina o przeciętnej atrakcyjności dla pszczół,
- roślina nienektarująca, ale stanowiąca cenny pożytek pyłkowy,
- roślina o nektarze trudno dostępnym dla pszczół,
- roślina rzadko spotykana, o dużej atrakcyjności dla pszczół,
- roślina inwazyjna, zagrażająca bioróżnorodności,
- roślina inwazyjna, której uprawa jest dozwolona.
Dalsze części książki dzielą się między innymi na rozdziały:
- rośliny jednoroczne,
- rośliny dwuletnie,
- byliny – wiosenne rośliny cebulowe,
- byliny z rodziny astrowatych,
- byliny z rodziny bobowatych,
- byliny z rodziny jasnotowatych,
- byliny z rodziny selerowatych,
- byliny z rodziny ślazowatych,
- półkrzewy i krzewinki,
- drzewa i krzewy wiatropylne,
- owocowe drzewa i krzewy z rodziny różowatych,
- drzewa, krzewy i pnącza,
- rzadko spotykane krzewy rodzime.
„Rośliny miododajne” M. Pogorzelec — podsumowanie
Zdjęcia w książce są ostre i czytelne, przez co łatwo zauważyć charakterystyczne cechy danego gatunku. W indeksie znajdziemy zarówno sortowanie po nazwach polskich, jak i łacińskich, a źródła na ostatnich stronach gwarantują możliwość pogłębienia wiedzy.
+ duża ilość opisanych roślin wraz z uwzględnieniem gatunków pokrewnych,
+ oznaczenie roślin symbolami ważnymi z punktu widzenia pszczelarza,
+ czytelny podział roślin ze względu na ich żywotność,
+ zawarty na końcu słowniczek pojęć,
+ dobrej jakości zdjęcia ułatwiające identyfikację roślin.
W sobote 21 lipca 2018 r. odbyla sie akcja oczyszczania rezerwatu przyrody Gorzowskie Murawy, lezacego w granicach miasta Gorzowa Wielkopolskiego. Wsp lorganizatorem przedsiewziecia byla Regionalna Dyrekcja Ochrony Srodowiska w Gorzowie Wielkopolskim, kt ra reprezentowal J zef Kruczkowski, Zastepca Regionalnego Dyrektora Ochrony Srodowiska – Regionalny Konserwator Przyrody w Gorzowie Wielkopolskim. Sprzatanie polaczone bylo z edukacja przyrodnicza. W trakcie przemieszczania sie w kierunku zachodnim uczestnicy dowiedzieli sie wiecej o zbiorowiskach roslin objetych ochrona w rezerwacie oraz uczestniczyli w rozpoznawaniu ciekawych gatunk w. O miododajnosci rosnacych tam roslin oraz o ich wykorzystaniu w ziololecznictwie opowiedzial Marek Pogorzelec, wsp lorganizator akcji oraz autor ksiazki Rosliny miododajne .
Możliwość komentowania została wyłączona.