Higiena w pasiece

Higiena w pasiece, B. Tomaszewska, P. Chorbiński, Warszawa 2009

Pszczoły nie lubią bałaganu. Wykwalifikowane robotnice zajmują się sprzątaniem ula, usuwaniem martwych sióstr, pasożytów, czyszczeniem komórek czy zaklejaniem nieszczelności propolisem. Takie właśnie działania umożliwiają im w miarę spokojny żywot i obronę przed patogenami. Niestety, wraz z procesem „oswajania” pszczół w celu wykorzystania produktów ich pracy, pojawiły się nowe niebezpieczeństwa. Sposoby obrony są różne, jednak podstawą jest higiena w pasiece i pracowni. Ten właśnie temat przygotowali autorzy wyżej wymienionej książki.

Prof. dr hab. Barbara Tomaszewska i dr hab. Paweł Chorbiński – autorzy znani mi z kilku innych publikacji. Osoby o bogatym dorobku naukowym i doświadczeniu, dlatego z jeszcze większą przyjemnością sięgnęłam po książkę Higiena w pasiece. Dla początkujących lektura ta jest bardzo dobrym początkiem i budowaniem świadomości tego, jak należy dbać o pszczoły i ich otoczenie. Bardziej zaawansowani pszczelarze, czytając ją, odświeżą sobie i uporządkują posiadane już informacje.

Pszczelarstwo i dlaczego pszczoły chorują?

Społeczna natura błonkoskrzydłych to przykład bardzo dobrej organizacji i przystosowania. U niektórych gatunków tego rzędu obserwuje się dalece posuniętą adaptację, np. u mrówek, które w zależności od wykonywanych zadań różnią się rozmiarami i są anatomicznie do nich przystosowane. U pszczół miodnych takich różnic się nie obserwuje, jednak i one wraz z rozwojem i wiekiem przechodzą na inne „stanowisko”. Z powodu ciągłego opuszczania gniazda przez zbieraczki, rodzina pszczela narażona jest na wiele niebezpieczeństw, które wraz z nimi mogą być przeniesione do ula. Bakterie, wirusy, grzyby, a nawet chemiczne opryski to śmiertelne zagrożenie, któremu jednak pszczoły miodne potrafią sprostać.

Strona w książce

Higiena w pasiece to zbiór praktycznych wskazówek dla pszczelarzy, które ułatwiają walkę z wieloma zagrożeniami. W książce znajdziemy między innymi:

  • rodzaje i metody odkażania w pasiece,
  • spis środków używanych do walki z patogenami,
  • wymogi sanitarne dla prowadzenia i sprzedaży produktów pszczelich,
  • podstawy prawne do wyżej wymienionych wymogów,
  • wskazówki dotyczące higieny pasieki, sprzętu pszczelarskiego i pracowni pszczelarskich,
  • listę pasożytów oraz sposoby ich zwalczania.

Higiena w pasiece — podsumowanie

Książka Higiena w pasiece to krótkie, ale stosunkowo wyczerpujące źródło wiedzy. Z przyjemnością polecę ją każdemu, kto rozpoczyna swoją przygodę z pszczelarstwem – niekoniecznie na dużą skalę. Utrzymywanie czystości w obrębie pasieki to podstawa, na której warto budować swój pszczelarski zakątek. Konkretne informacje zawarte w książce z pewnością w tym pomogą, bo lepiej zapobiegać, niż leczyć.

+ niewielka objętość nasycona wartościową treścią,

+ konkretne informacje gotowe do wykorzystania,

+ przykłady i objaśnienia zagadnień,

– książka mogłaby zawierać nieco więcej grafik ułatwiających identyfikację szkodników.

Ocena: 8/10