BARCIAK MNIEJSZY – motyl z rodziny omacnicowatych. Z jaj złożonych przez samicę wylęgają się niewielkie gąsienice żerujące w komórkach plastrów pszczelich lub pozostałości wosku zalegających na dnie. Żerujące gąsienice uszkadzają czerw i doprowadzają do jego zamierania lub powodują wady rozwojowe u wygryzających się pszczół.
BARCIAK WIĘKSZY – motyl z rodziny omacnicowatych. Z jaj złożonych przez samicę wylęgają się bardzo żarłoczne larwy, które chętnie żerują na ciemnych plastrach lub plastrach z pierzgą.
BARCIEL PSZCZELI – chrząszcz z rodziny przekraskowatych. Długość ciała od 10 do 14 mm. Spotykany często w zaniedbanych pasiekach ze słabymi rodzinami, gdzie żywi się martwymi i chorymi pszczołami oraz czerwiem. Jest także szkodnikami gniazd pszczół samotnic.
BARĆ – pomieszczenie dla pszczół w żywym, rosnącym drzewie powstałe naturalnie (dziupla) lub wydziane przez bartnika. Barć to także żywe drzewo z wyżłobieniem dla pszczół, a także ul pionowy (kłoda).
BARTA, SERKA – rodzaj siekiery używanej przez bartników.
BARTNICTWO – prowadzone w lasach pierwotne pszczelarstwo z wykorzystaniem drzew bartnych z zamieszkałymi w dziuplach rodzinach pszczelich.
BARTNIK – człowiek trudniący się bartnictwem. Dawniej, bartnicy mieli wysoki status społeczny.
BARTNIACZEK, UL ZATWOROWY, DZIUPLANKA – to nierozbieralny ul, udoskonalenie ula pniowego, wykonany z okrąglaka w kształcie rury drewnianej pustej wewnątrz.
BARTODZIEJE – kategoria ludności służebnej trudniącej się bartnictwem w Polsce w X – XIII wieku.