Nawłoć kanadyjska

Jeden z wielu kwiatów, który pszczoły uwielbiają – nawłoć kanadyjska. Wielkie połacie nawłoci kwitnące jednocześnie to optymistyczny widok, biorąc pod uwagę to, że wkrótce potem przyjdzie jesień – niekoniecznie piękna i słoneczna. Roślina ta dostarcza pszczołom zarówno pyłku, jak i nektaru. Niestety, to tylko jaśniejsza strona nawłoci…

Spis treści:

1. Nawłoć kanadyjska – biologia i ekologia
   1.1. Nawłoć kanadyjska – miododajność
   1.2. Nawłoć kanadyjska – występowanie
   1.3. Nawłoć kanadyjska – uprawa
2. Nawłoć kanadyjska – zastosowanie
   2.1. Nawłoć kanadyjska – właściwości lecznicze

Nawłoć kanadyjska – biologia i ekologia

Podstawowym problemem jest to, że nawłoć kanadyjska to roślina inwazyjna. Oznacza to, że nie występowała naturalnie w naszej faunie, lecz została sprowadzona z udziałem człowieka (lub bez). Ekspansywna, szybko zajmująca nowe siedliska nawłoć kanadyjska wypiera rodzime gatunki. Właśnie dlatego łąki pełne nawłoci powinny budzić mieszane uczucia. Owszem, są piękne, jednak przynoszą sporo szkód. Czasem jednak trudno się powstrzymać, aby nie zasadzić jakiegoś gatunku w ogrodzie. Warto wówczas zadbać o to, by nie rozprzestrzeniał się zbyt intensywnie. Bo o całkowitym zapobieżeniu raczej nie może być mowy.

Nawłoć kanadyjska jest piękna, zapewne dlatego nie przeszkadza nam tak bardzo, jak barszcz Sosnowskiego. Ten drugi powoduje oparzenia, które trudno się goją i powodują silny ból. Mimo że negatywny wpływ tej rośliny nie dotyka nas bezpośrednio, to ma ona znaczenie dla całego środowiska naturalnego w naszym regionie.

Nawłoć kanadyjska – miododajność

Wydajność miodowa: 480-1000 kg/ha

Wydajność pyłkowa: 45-90 kg/ha

Kolor obnóży: ceglasto-pomarańczowy

Termin kwitnienia: lipiec – wrzesień

Nawłoć kanadyjska – występowanie

• pastwiska,
• pola,
• przydroża,
• obrzeża lasów,
• zbiorowiska bylin na brzegach rzek.

Pochodzi z Ameryki Północnej, a do Europy trafiła, aby urozmaicić ogrody kwiatowe. Szybko jednak rozprzestrzeniła się po kontynencie, dzięki temu, że bardzo łatwo aklimatyzuje się do nowych warunków. Można śmiało powiedzieć, że spotkać ją można wszędzie.

Nawłoć kanadyjska – uprawa

Rośnie dobrze na każdej glebie – nawet ciężkiej, gliniastej. Ważne, aby była stale wilgotna. Najlepiej sadzić ją w otoczeniu innych roślin, które utrzymają wilgoć w glebie, jednak nie powinny być to gatunki zbyt wysokie. Najintensywniej kwitnie na stanowisku słonecznym lub półcienistym.

Najlepiej i najszybciej nawłoć rozmnaża się przez podział kłączy. Mocno się rozrastają, dlatego, aby zapobiec nadmiernej ekspansji rośliny, należy regularnie wycinać kłącza. Warto również zbierać nasiona, nim osiągną pełną dojrzałość. Są one bardzo lekkie i mogą być przenoszone na duże odległości przez wiatr lub na sierści zwierząt.

Gleba: każda

Stanowisko: słoneczne

Rozmnażanie: podział, siew

Nawłoć kanadyjska – zastosowanie

Przede wszystkim to roślina ozdobna, która zachwyca nie tylko intensywnym odcieniem kwiatów, ale i długim okresem kwitnienia. Intensywnie żółte kwiaty utrzymują się nawet przez 8 tygodni.

Nawłoć kanadyjska – właściwości lecznicze

• łagodzi stany zapalne dróg moczowych,
• pobudza przemianę materii,
• reguluje trawienie,
• odtruwa,
• uszczelnia naczynia krwionośne,
• przynosi ulgę w bólach reumatycznych,
• łagodzi stany zapalne jamy ustnej i gardła,
• wspiera leczenie trudno gojących się ran,
• łagodzi dolegliwości związane z trądzikiem.

Do przyrządzania naparów wykorzystywane jest ziele górnych części łodyg, które powinny być ścinane latem. W aptekach i sklepach dostępne są gotowe mieszanki zawierające właśnie nawłoć.

Nawłoć kanadyjska jest kuszącą opcją dla pszczelarzy. Miód z nawłoci jest popularną odmianą, a ze względu na większą trudność w jego pozyskaniu, także cena jest wyższa, niż w przypadku bardziej popularnych miodów. Warto jednak dokładnie zaplanować jej wysiew i kontrolować to, czy przez przypadek nie wypiera lokalnych gatunków, które pszczołom są równie potrzebne.