Pszczoła włoska – włoszka

Pszczoła włoska (Apis mellifera ligustica) to pochodzący z Półwyspu Apenińskiego podgatunek pszczoły miodnej, który jest obecnie najbardziej rozpowszechnionym na świecie. Hodowla pszczoły włoskiej obejmuje już nie tylko teren Włoch, ale i Amerykę Północną i Australię. Świetnie przystosowała się do większości klimatów, jednak w regionach tropikalnych i wilgotnych wykazuje mniejszą skuteczność. Nie dla niej również ostre zimy i mokre, zimne wiosny. Tworzony przez nią kłąb zimowy nie jest aż tak zwarty, przez co trudniej jej zachować optymalną temperaturę w gnieździe i musi mieć dostęp do większej ilości pokarmu. Znaczenie ma tu również fakt, że włoszka może wychowywać larwy do późnej jesieni, co zwiększa zużycie zapasów.

Podgatunek ten łączy wiele cech: miododajność, płodność, mniejsza rojliwość, czystość i łagodność. Pszczoła włoska preferuje zbieranie nektaru kwiatowego, niż spadzi, co może pozytywnie wpływać w przypadku chęci pozyskiwania miodu gatunkowego z kwiatów właśnie. Może także produkować dobry miód z koniczyny czerwonej.

Skłonność do nadmiernego wychowywania czerwiu sprawia, że zwłaszcza te w jasnych odmianach, mogą dawać niezadowalające efekty. Są one również bardziej podatne na Świdraczka, podczas gdy odmiany ciemne, są na niego zdecydowanie bardziej odporna.

Pszczoła włoska — charakterystyka rasy

Anatomia pszczoły włoskiej

Pszczoła włoska charakteryzuje się brązowo-żółtymi paskami, odmiany mogą występować w trzech odcieniach żółci: jasnym, złotym i bardzo jasnym. W porównaniu z innymi rasami ich ciała są mniejsze i mają krótsze owłosienie. Długość języczka wynosi od 6,3 do 6,6 mm.

Włoszka — zalety i wady

+ łagodna

+ bardzo dobrze czerwi,

+ niska rojliwość,

+ wybiera nektar kwiatowy, przez co dobrze sprawdza się w pasiekach towarowych,

+ czysta i dobrze zorganizowana budowa plastrów,

+ dobrze zagospodarowuje półnadstawki,

– podatność na choroby,

– wysokie zużycie zapasów,

– mała witalność,

– luźniejszy kłąb zużywający więcej zapasów podczas zimowli,

– pracuje w mniejszych odległościach niż np. pszczoła kraińska, przez co gorzej radzi sobie w przypadku okresów bezpożytkowych,

– źle znosi mroźne zimy i chłodne lata.

Pszczoła włoska — ciekawostki

Dzięki swoim zaletom stała się bazą do stworzenia innych, znanych dziś ras, np. Buckfast. Pszczelarz Thomas White Woodbury docenił jej usposobienie i uznał ją za zdecydowanie lepszą od angielskiej czarnej pszczoły środkowoeuropejskiej.

Źródła:

• Wikipedia,
• Ocena cech użytkowych wybranych linii hodowlanych pszczoły rasy kraińskiej (Apis mellifera carnica), Adam Roman, Ewa Popiela-Pleban, Katarzyna Roman, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, t. 10 (2014), nr 4, 35-47.